Protaper next ve trushape 3d conforming file nikel-titanyum döner aletlerinin döngüsel yorulma dirençlerinin in vıtro olarak karşılaştırılması

Abstract

Abstract Aim: The purpose of this study was to compare the cyclic fatigue resistance of all instruments of the ProTaper Next (PTN) and TRUShape 3D Conforming File (TRS) systems. Materials and Methods: A total of 120 nickel–titanium rotary instruments were divided into eight groups: PTN X1, PTN X2, PTN X3, PTN X4, TRS 20/.06v, TRS 25/.06v, TRS 30/.06v and TRS 40/.06v. Each group had 15 instruments. All the instruments were tested for cyclic fatigue resistance in stainless steel artificial canals with 5 mm radius and 60° angle of curvature. They were rotated until they got fractured, and the test was performed in a saline solution at 35°C (±2). The number of cycles to fracture (NCF) was calculated by measuring the time to fracture. The NCF data were analysed statistically using the Kruskal–Wallis H and post hoc Tamhane T2 tests for multiple comparisons (α-level = 0.05). Results: The PTN X1 group had the highest NCF (P < 0.05). There was no statistically significant difference between the X2 and TRS 25/.06 groups (P > 0.05). However, there was a statistical difference between the other groups of similar sizes (X1–TRS 20/.06v) (X3–TRS 30/.06v) (X4–TRS 40/.06v) (P < 0.05). Conclusion: Within the limitations of this study, most of the PTN instruments (X1, X3, and X4) have better cyclic fatigue resistance than do TRS instruments (20/.06, 30/.06 and 40/.06) even if they were manufactured with older technology. This result showed that the S-curve design increases the risk of fracture in instruments with large tapers and tip sizes. Keywords: cyclic fatigue resistance, S-curve design, TRUShape ProTaper Next ve TRUShape 3D Conforming File Nikel-Titanyum Döner Aletlerinin Döngüsel Yorulma Dirençlerinin İn Vitro Olarak Karşılaştırılması ÖZ Amaç: Bu çalışmanın amacı ProTaper Next (PTN) ve TRUShape 3D Conforming File (TRS) sistemlerindeki tüm döner aletlerin döngüsel yorulma dirençlerinin kıyaslanmasıdır. Gereç ve Yöntem: Toplam 120 nikel-titanyum döner alet 8 gruba bölündü: PTN X1, PTN X2, PTN X3, PTN X4, TRS 20/.06v, TRS 25/.06v, TRS 30/.06v and TRS 40/.06v. Her bir grupta 15 alet vardı. Tüm aletler 5 mm yarıçaplı ve 60 ° eğimli açıya sahip paslanmaz çelik yapay kanallarda döngüsel yorgunluk direnci açısından test edilmiştir. Aletler kırılana kadar döndürüldü ve test 35°C (±2) sıcaklıkta serum solüsyonu içinde gerçekleştirildi. Döngüsel Kırılma sayısı (DKS), kırılma zamanı ölçülerek hesaplandı. DKS verileri Kruskal–Wallis H testi ve post-hoc Tamhane T2 çoklu karşılaştırma testleri ile istatistiksel olarak analiz edildi (α-level = 0.05). Bulgular: PTN X1 grubu en yüksek DKS’ye sahipti (P < 0.05). PTN X2 and TRS 25/.06 grupları arasında istatistiksel açıdan bir fark yoktu (P > 0.05). Benzer boyutlara sahip diğer gruplar arasında ise istatistiksel olarak fark vardı (X1–TRS 20/.06v) (X3–TRS 30/.06v) (X4–TRS 40/.06v) (P < 0.05). Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dahilinde, PTN döner aletlerinin bir kısmı (X1, X3 ve X4) daha eski bir teknoloji ile üretilmiş olmalarına ragmen, TRS döner aletlerinden (20/.06, 30/.06 ve 40/.06) daha yüksek döngüsel yorulma direncine sahiptir. Bu sonuç, S-eğimli tasarımın özellikle büyük konik ve uç boyutlarına sahip döner aletlerde kırılma riskini arttırdığını göstermiştir. Anahtar Kelimeler: döngüsel yorulma direnci, S-eğimli tasarım, TRUShape

Amaç: Bu çalışmanın amacı ProTaper Next (PTN) ve TRUShape 3D Conforming File (TRS) sistemlerindeki tüm döner aletlerin döngüsel yorulma dirençlerinin kıyaslanmasıdır. Gereç ve Yöntem: Toplam 120 nikel-titanyum döner alet 8 gruba bölündü: PTN X1, PTN X2, PTN X3, PTN X4, TRS 20/.06v, TRS 25/.06v, TRS 30/.06v and TRS 40/.06v. Her bir grupta 15 alet vardı. Tüm aletler 5 mm yarıçaplı ve 60 ° eğimli açıya sahip paslanmaz çelik yapay kanallarda döngüsel yorgunluk direnci açısından test edilmiştir. Aletler kırılana kadar döndürüldü ve test 35°C (±2) sıcaklıkta serum solüsyonu içinde gerçekleştirildi. Döngüsel Kırılma sayısı (DKS), kırılma zamanı ölçülerek hesaplandı. DKS verileri Kruskal–Wallis H testi ve post-hoc Tamhane T2 çoklu karşılaştırma testleri ile istatistiksel olarak analiz edildi (α-level = 0.05). Bulgular: PTN X1 grubu en yüksek DKS’ye sahipti (P < 0.05). PTN X2 and TRS 25/.06 grupları arasında istatistiksel açıdan bir fark yoktu (P > 0.05). Benzer boyutlara sahip diğer gruplar arasında ise istatistiksel olarak fark vardı (X1–TRS 20/.06v) (X3–TRS 30/.06v) (X4–TRS 40/.06v) (P < 0.05). Sonuç: Bu çalışmanın sınırları dahilinde, PTN döner aletlerinin bir kısmı (X1, X3 ve X4) daha eski bir teknoloji ile üretilmiş olmalarına ragmen, TRS döner aletlerinden (20/.06, 30/.06 ve 40/.06) daha yüksek döngüsel yorulma direncine sahiptir. Bu sonuç, S-eğimli tasarımın özellikle büyük konik ve uç boyutlarına sahip döner aletlerde kırılma riskini arttırdığını göstermiştir.