Evaluating Lung Cancer with Tumor Markers: CEA, CA 19-9 and CA 125

Abstract

Aim: Lung cancer (LC) is a common and mortal malignancy. Tumor biomarkers are measurable biochemicals associated with cancer cells. Tumor markers cannot diagnose cancer; instead, they can be used as laboratory tests to support the diagnosis. In this study, we aimed to investigate the place of tumor markers in lung cancer histological types. Materials and Methods: The study included 121 stage IV lung cancer patients, 79% of whom were male, between the ages of 33-84, who were admitted to the chest diseases and thoracic surgery departments of our hospital. CEA, CA 19-9, CA 125 were studied with the immunoassay technique. Its effects on survival were investigated. LDH was analyzed for determination of tumor burden and transformation by enzymatic method. Patients were divided into groups according to the number of metastases and survival after diagnosis to evaluate clinical parameters in detail. Result: CEA in the adenocarcinoma type, CA 19-9 in the small cell subtype, CA 125 in the squamous type were significantly higher than the other histological subtypes (p = 0.037, p = 0.031, p = 0.021). CEA, CA 19-9, CA 125 values were significantly increased in patients with more than two metastases (p=0.047, p=0.039, p=0.028). When the tumor was divided into three groups as <3cm, 3-5cm, >5cm, CA 19-9 and CEA levels increased in proportion to tumor diameter, while CA 12-5 levels did not show a statistical relationship. Conclusion: CEA and CA 19-9 for adenocarcinoma type, CA 19-9 for small cell lung cancer and CA 125 for squamous cell type can help predict patients' prognosis.

Amaç: Akciğer kanseri (LC) yaygın ve ölümcül bir malignitedir. Tümör biyobelirteçleri, kanser hücreleriyle ilişkili ölçülebilir biyokimyasallardır. Tümör belirteçleri kanseri teşhis edemez; bunun yerine tanıyı desteklemek için laboratuar testleri olarak kullanılabilirler. Bu çalışmada tümör belirteçlerinin akciğer kanseri histolojik tiplerindeki yerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya hastanemiz göğüs hastalıkları ve göğüs cerrahisi bölümlerine başvuran% 79'u erkek 33-84 yaş aralığında 121 evre IV akciğer kanseri hastası alındı. CEA, CA 19-9, CA 125, immünoassay tekniği ile çalışıldı. Sağkalımı predikte edebilme değerleri araştırıldı. LDH, enzimatik yöntemle tümör yükü ve dönüşüm tespiti için analiz edildi. Hastalar, klinik parametreleri ayrıntılı olarak değerlendirmek için metastaz sayıları ve tanı sonrası yaşam süresine göre gruplara ayrıldı. Bulgelar: Adenokarsinom tipinde CEA, küçük hücre alt tipinde CA 19-9, skuamöz tipte CA 125 diğer histolojik alt tiplere göre anlamlı derecede yüksekti (p=0,037, p=0,031, p=0,021). İkiden fazla metastazı olan hastalarda CEA, CA 19-9, CA 125 değerleri anlamlı olarak arttı (p=0,047, p=0,039, p=0,028). Tümör 5cm olarak üç gruba ayrıldığında, CA 19-9 ve CEA düzeyleri tümör çapı ile orantılı olarak artarken, CA 12-5 düzeyleri istatistiksel bir ilişki göstermedi. Sonuç: Adenokarsinom tipi için CEA ve CA 19-9, küçük hücreli akciğer kanseri için CA 19-9 ve skuamöz hücre tipi için CA 125, hastaların prognozunu tahmin etmeye yardımcı olabilir.