Ultrason ile önkoşullamanın yağ grefti yaşayabilirliğine etkisinin araştırılması

Abstract

Son yıllarda plastik rekonstrüktif ve estetik cerrahi operasyonlarında yağ grefti kullanımı oranı giderek artmaktadır. Bu uygulamanın birçok avantajı olmasına rağmen hangi oranda yağ greftinin sağkalacağının bilinmemesi büyük bir dezavantajdır. Mevcut çalışmalar bu dezavantajı azaltmaya yoğıunlaşmıştır. Çalışmamızın amacı; TERUS uygulamasının yağ grefti yaşayabilirliğine etkisini araştırmaktır. Çalışmamızda 42 adet Wistar Albino tipi erkek rat kullanıldı. Yağ grefti donör alanı sağ inguinal bölge, alıcı alan ise interskapular cilt altı bölge olarak belirlendi. Deney hayvanlarının sırt bölgeleri standardize edilerek TERUS uygulaması planlanan zamanlara göre uygulandı. Yağ grefti operasyonu yapıldıktan sonra hayvanlar takip edildi ve sonrasında histolojik ve immunohistokimyasal değerlendirmeler yapıldı. 8 hafta sonunda hayvanlar sakrifiye edilerek sırt bölgesinden yağ greftleri eksize edildi ve histolojik incelemeye tabi tutuldu. Makroskopik bulgularda istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmedi. Histolojik ve immunohistokimyasal bulgularda TERUS'un damarlanmayı artırdığı ancak yağ yaşayabilirliğini artırmadığı ortaya çıktı. Bu etkinin TERUS'un yağ hücrelerini küçültücü etkisi ile alakalı olabileceği düşünüldü. Preoperatif ve postoperatif masaj uygulaması yaptığımız 5. grupta yağ grefti yaşayabilirliği diğer gruplardan istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır. Sonuç olarak yağ grefti uygulaması için TERUS uygulaması vaskülariteyi artırma amaçlı kullanılabilir. Ancak TERUS uygulamasının yağ grefti sağkalımında olumlu yönde etkisi gözlenmemiştir.

In recent years, use of fat grafts in plastic reconstructive and aesthetic surgery operations has been increasing. Although it has many advantages, there is not much evidence about its survival rates. Current studies are focused on increasing the survival rate of fat grafts. This study aims to evaluate ; the effect of TERUS application on fat graft survival. In our study, 42 male Wistar Albino rats were used. The fat graft donor site was determined as the right inguinal region and the recipient site was determined as the interscapular subcutaneous region. The recipient sites were standardized for TERUS application. At the end of 8 weeks, animals were sacrified and fat grafts were excised from the recipient site and immunohistochemical-histological examinations were performed wtih specimens. There was no statistically significant difference in macroscopic measurements. Histological and immunohistochemical findings revealed that TERUS increased vascularization of fat grafts but did not increase survival rates. These results interpreted as TERUS may affect fat cells shrinking. The mean fat graft survival rate of the preoperative-postoperative sham group was statistically significantly higher than other groups. This may indicate that only the massage effect of TERUS without ultrasonic energy might be useful on the survival of the fat grafts. Future studies with large sample sizes are needed about TERUS and its massage effect. As a result, althoughTERUS application can be used to increase vascularity of fat graft, it is not increased the fat graft survival rate.