KADMİYUMA MARUZ BIRAKILAN DİYABETİK RATLARA ALFA LİPOİK ASİT VE İNSÜLİN UYGULANMASININ OLASI DÜZENLEYİCİ ETKİLERİ

Abstract

AMAÇ: Kadmiyuma (Cd) çevresel maruziyet hiperglisemi ve azalmış serum insülini ile ilişkilidir. Bu çalışma, Cd’ye maruz kalmış diyabetik ratlarda Lipoik Asit (LA) ve insülinin glikolitik enzimler, karaciğer marker enzimleri ve lipidler üzerindeki etkilerini değerlendirmek için tasarlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Erkek Wistar sıçanları 7 gruba ayrıldı (n = 8). Gruplar kontrol, diyabetik kontrol, diyabet + CdCl2, diyabet + insülin, diyabet + CdCl2 + insülin, diyabet + CdCl2 + LA ve diyabet + CdCl2 + insülin + LA gruplarından oluştu. Tip 1 diyabet, 6 gruba intraperitoneal (i.p.) streptozotosin (STZ) (65 mg / kg) enjeksiyonu ile indüklendi. İnsülin (4 IU/kg/gün), insülin ile tedavi edilen gruplara subkutan (s.c.) verildi. CdCl2 (1,2 mg/kg/gün), CdCl2 ile tedavi edilen gruplara s.c. verildi. LA (100 mg/ kg/gün), LA ile tedavi edilen gruplara i.p. verildi. CdCl2 ve insülin tedavisi, intraperitoneal STZ enjeksiyonundan 2 gün sonra başlatıldı ve 3 hafta sürdürüldü. Serum glukoz, AST, ALT, ALP, BUN, LDL, HDL ve TG düzeyleri, tam kan HbA1c düzeyi ve karaciğer heksokinaz (HK), piruvat kinaz (PK) ve Na+/K+ ATPaz aktivitesi değerlendirildi. BULGULAR: Diyabetik grupta serum glukoz, HbA1c, TG, LDL, AST, ALT, ALP ve BUN düzeyleri kontrol grubuna göre daha yüksek bulundu, ancak HDL daha düşüktü. Diyabetik kontrol grubu karaciğer dokusunda Na+/K+ ATPaz, HK ve PK aktivitesi azaldı. Diabetik + CdCl2 ve Diabetik+İnsulin+CdCl2 gruplarında karaciğerde PK, HK ve Na+/K+ ATPaz aktivitesi arttı. İnsülin ve LA ile tedavi edilen gruplarda HK, PK ve Na+/K+ ATPaz aktivitelerinde diyabetik kontrol grubu ile karşılaştırıldığında artış saptandı. SONUÇ: Bu sonuçlar insülin ve LA uygulamasının Cd ve STZ’nin neden olduğu karaciğer hasarına karşı etkili bir terapötik müdahale olabileceğini düşündürmektedir.

OBJECTIVE: Environmental exposure to the cadmium (Cd), is associated with hyperglycemia and reduced serum insulin. This investigation was planned to assess the effects of Lipoic Acid (LA) and insulin on glycolytic enzymes, liver marker enzymes and lipids in Cd exposed diabetic rats. MATERIAL AND METHODS: Male Wistar rats were separated into 7 groups (n=8 in each group). Groups were designed as control, diabetic control, diabetic + CdCl2, diabetic + insulin, diabetic + CdCl2 + insulin, diabetic + CdCl2 + LA, anddiabetic + CdCl2 + insulin + LA groups. Type 1 diabetes was established by intraperitoneal (i.p.) injection of streptozotocin (STZ) (65 mg/kg) into 6 groups. Insulin (4 IU/kg/day) was given subcutaneously (s.c.) to insulin treated groups. CdCl2 (1,2 mg/kg/day) was given s.c. to CdCl2 treated groups. LA (100 mg/kg/day) was given i.p. to LA treated groups. CdCl2, LA, and insulin treatment were started 2 days after intraperitoneal STZ injection and continued for 3 weeks. Serum glucose, AST, ALT, BUN, LDL, HDL, and TG levels and liver hexokinase (HK), pyruvate kinase (PK), whole blood HbA1c level, and Na+/K+ATPase activity were evaluated. RESULTS: In diabetic group, serum glucose, HbA1c, TG, LDL, AST, ALT, ALP, and BUN levels were higher than cont- rol, but HDL was lower. In liver tissue, activities of Na+/ K+ATPase, HK and PK activities were decreased in dia- betic control group. PK, HK and Na+/K+ATPase activities were increased in liver in diabetic+CdCl2 and Diabeti- c+Insulin+CdCl2 groups. An increase was determined in activities of HK, PK, and Na+/K+ATPase in insulin and LA treated groups compared with diabetic control group. CONCLUSIONS: These results suggest that application of insulin and LA could be an effective therapeutic intervention against liver injury caused by Cd and STZ.