BİR AİLE SAĞLIĞI MERKEZİNE BAŞVURAN DİABET HASTALARININ REGÜLASYON DURUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Abstract

Amaç: Çalışmamızda aile sağlığı merkezinde diabet teşhisi ile takip ve tedavi altında olan hastaların metabo-lik kontrollerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Çalışma 01 Temmuz- 01 Ekim 2015 tarihleri arasında İstanbul ilinde hizmet veren bir aile sağlığı merkezinde yapılmıştır. Çalışmaya katılmayı kabul eden diabetli hastalarda glisemik parametreler ve eşlik eden faktörler değerlendirilmiştir. Toplam 29 soru içeren bir anket uygulanmıştır. Bu ankette; katılımcıların sosyodemografik özellikleri ve diabetle ilgili özellikleri sorgulanmıştır. Ayrıca hastaların Vücut-kitle indeksi (BKI), açlık kan şekeri (AKŞ), tokluk kan şekeri (TKŞ), hemoglobin A1c (HbA1c) değerleri kaydedilmiştir. Verilerin analizinde SPSS (Statistical Program for Social Sciences) sürüm 15.0 istatistik programı kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılanların %64,5’i kadın, yaş ortala-ması 55.64±12.05’dir. Katılımcıların %57,9’unun metabo-lik kontrolleri kötü, %20,6’ının sınırda, %21,5’i ise iyi ola-rak değerlendirilmiştir. Katılımcıların cinsiyet, yaş, eğitim durumu ve medeni durum ile metabolik kontrol durum-ları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olmadığı, gelir durumu yüksek olanların metabolik kontrollerinin daha kötü olduğu görülmüştür. Diabet eğitimi alma durumu, diyete uyma durumu, egzersiz yapma, beden kitle indek-si ve evde kan şeker ölçüm cihazı olması ile metabolik kontrol durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır. Diabet süresi 1-5 yıl olanlarda ve te-davide oral antidiabetik kullananlarda metabolik kontrol iyi bulunmuştur.Sonuç: Diabetli kişilerin regülasyon durumları genel ola-rak kötüdür. Diabetli kişilerde regülasyonu etkileyen çok sayıda faktör bulunmakta olup, hem hastaların hem de sağlık hizmeti verenlerin bu konuda daha titizlikle dav-ranmaları gerekmektedir.