2001-2020 DÖNEMİNDE TÜRKİYE’DE İŞLENEN ORMAN SUÇ VE KABAHATLERİNE COĞRAFİ BİR BAKIŞ

Abstract

Bu araştırmada 2001-2020 döneminde Türkiye’de işlenen orman suç ve kabahatlerinin coğrafi bir bakış açısıyla incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, nicel araştırma ve sentez yönteminin yanı sıra coğrafya ilkeleri ile ortaya konmaya çalışılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular şunlardır: Belirtilen dönemde Türkiye’de 317.922 kişi orman suç ve kabahati işlemiştir. Bunlar içinde %34,11’lik oranla kaçak ağaç kesme suçu ilk sırada yer almaktadır. Yıllara göre söz konusu suç ve kabahatlere bakıldığında, 2015 yılına kadar azaldığı bu yıldan sonraysa arttığı görülmektedir. 2015 yılından sonra orman suç ve kabahatlerinin artışa geçmesini, küresel iklim değişikliğinin etkilerinin gün geçtikçe daha da belirgin olarak hissedildiği bir dönemde, kaygı verici bir durum olarak değerlendirmek mümkündür. Ayrıca belirtilen süreçte 15.470 kişi de orman suçu işlediği için hapse girmiştir. Türkiye’de orman suçlarından hapse girenlerin sayı ve oranca en fazla olduğu iller; Sakarya, Samsun, Kahramanmaraş, Osmaniye ve Tokat’tır. Buna karşın belirtilen suçlardan hapse girenlerin sayı ve oranca en az olduğu illerse; Ağrı, Bayburt, Van, Iğdır, Nevşehir ve Şanlıurfa’dır. Söz konusu suçların çok az olması da bu grupta yer alan iller açısından kaygı verici bir durumdur. Zira söz konusu suç ve kabahatlerin hiç işlenmediği ya da çok az işlendiği illerde orman varlığı ya hiç yoktur ya da çok azdır. Bu da belirtilen grupta yer alan illerin afet ya da çevre sorunlarıyla karşıya kalma risklerinin yüksek olduğu anlamına gelmektedir.