Histerektomi Komplikasyonları; Üçüncü Basamak Sağlık Merkezinin Beş Yıllık Deneyimi

Abstract

Amaç: Üçüncü basamak sağlık merkezinin histerektomi komplikasyonları konusundaki beş yıllık deneyimini analiz etmeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntemler: Bu yazı 1 Ocak 2017 ile 1 Ocak 2023 tarihleri arasında, hem malign hem de benign endikasyonlarla yapılan, 1311 histerektominin retrospektif incelemesidir. Bulgular: Komplikasyonlar 218 hastada (%16,6) görüldü ve mortalite oranı %0,5 (n=6) idi. Laparotomiye dönüş oranı %2,8 idi. Laparotomi uygulanan kadınlarda mesane yaralanması, kolon yaralanması, ileus ve insizyonel herni anlamlı olarak daha sık görüldü (sırasıyla p=0,007, p=0,026, p=0,027 ve p=0,010). Yara yeri enfeksiyonu ve transfüzyon ihtiyacı da laparotomi grubunda anlamlı derecede daha fazlaydı (her ikisi için de p=0,001). Lojistik regresyon analizi, histerektomi tekniğinin komplikasyonlar açısından bağımsız bir prognostik faktör olduğunu gösterdi (p=0.001). Jinekolojik malignite nedeniyle histerektomi yapılan hastalarda üreter yaralanması, mesane yaralanması ve kolon yaralanması anlamlı olarak daha az görüldü (sırasıyla p=0,001, p=0,001 ve p=0,015). Malignite nedeniyle histerektomi yapılan hastalarda masif kanama, transfüzyon ihtiyacı ve yara enfeksiyonu da anlamlı olarak daha az görüldü (hepsi için p=0,001). Laparotomi ve jinekolojik malignite nedeniyle histerektomi yapılan hastaların hastanede kalış süresi daha uzundu (her ikisi için de p=0,001). Sonuç: Mümkün ve uygulanabilir olduğunda laparoskopi veya vajinal yaklaşım gibi minimal invaziv teknikler denenmelidir. Benign patolojiler nedeniyle histerektomi yapılması, ameliyat öncesi hazırlık ve ameliyat sonrası takip dönemlerinde titiz çalışmaktan uzaklaşmak olarak düşünülmemelidir. Kronik hastalığı olan hastalara da aynı özen gösterilmelidir.

Objective: This study aims to analyze the experience of a tertiary health center about the complications of hysterectomy within a period of five years. Methods: This is a retrospective review of 1311 hysterectomies which were performed for both benign and malignant indications between 1 January 2017 and 1 January 2023. Results: Complications occurred in 218 patients (16.6%) and the mortality rate was 0.5% (n=6). The rate of conversion into laparotomy was 2.8%. Bladder injury, colon injury, ileus and incisional hernia were significantly more frequent in women who underwent laparotomy (p=0.007, p=0.026, p=0.027 and p=0.010 respectively). Wound infection and the need for transfusion were also significantly more common in the laparotomy group (p=0.001 for both). Logistic regression analysis indicated hysterectomy technique as an independent prognostic factor for its complications (p=0.001). Ureter injury, bladder injury and colon injury were significantly less frequent in patients who had hysterectomy for gynecological malignancy (p=0.001, p=0.001 and p=0.015 respectively). Massive bleeding, need for transfusion and wound infection were also significantly less frequent in patients who were hysterectomized for malignancy (p=0.001 for all). Hospital stay was significantly longer in patients undergoing hysterectomy for laparotomy and gynecological malignancy (p=0.001 for both). Conclusion: Minimally invasive techniques such as laparoscopy or vaginal approach should be attempted whenever it is possible and feasible. Performing hysterectomy for benign pathologies should not be considered as a distraction from meticulous work during the preoperative preparation and postoperative monitorization periods. Similar attention should be also paid to patients who have chronic diseases.