Cerrahi Alan Enfeksiyonlarında Etiyoloji ve Maliyete Etkisi

Abstract

Amaç: Ameliyattan sonra 30 gün içerisinde yada implant kullanılan hastalarda 120 gün içerisinde cerrahi alanda görülen enfeksiyon cerrahi alan enfeksiyon (CAE) olarak adlandırılmaktadır. CAE gelişimi, cerrahi alt yapı ve uygulanan cerrahi tipine göre değişmektedir. Cerrahi alan enfeksiyonları hastanede yatış süresini uzatan, mortalite ve morbiditeyi artıran ve ülke ekonomisine yük getirmesi bakımından cerrahinin ciddi bir problemidir. Çalışmamızda cerrahi alan enfeksiyonlarının eyolojisini ve tadavi maliyetine etkisini tartışmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Ocak 2004-Haziran 2005 tarihleri arasında Genel cerrahi, Plastik Cerrahi, Ortopedi ve Kadın Hastalıkları ve Doğum kliniklerinde yapılan 2187 ameliyat sonrası CAE şüphesiyle gönderilen 149 klinik örnek çalışmaya alınmıştır. Bulgular: Çalışmada ortalama CAE oranı %3.2 (69) olarak hesaplandı. Postoperatif yara yeri enfeksiyonları bakımından Plastik cerrahi kliniğinin (%4.8) ilk sırayı aldığı ve izole edilen enfeksiyon etkenleri sıklık sırasının; Staphylococcus aureus (%27.0), Enterococcus spp. (%19.0), Pseudomonas spp. (%16.0), Escherichia coli (%13.5) şeklinde olduğu belirlenmiştir. S. aureus’da glikopeptid direncine rastlanmazken, metisilin direnci %48.3 olarak bulunmuştur. Enterokoklarda glikopeptid ve karbapenem direnci gözlenmezken aminoglikozit direnci oranı yüksekti (%85.7). Gram negatif izolatların kinolon direnci %35.5, aminoglikozit direnci %19.4, karbapenem direnci %9.7 ve seftazidim direnci %6.5 oranında gözlenmiştir. CAE gelişen hastalarda yatış sürelerinin normal hastalara göre 2-20 kat uzadığı ve maliyetin de 2-75 kat arttığı saptanmıştır. Sonuç: CAE’nin tedavisinde lokal epidemiyolojik verilerin dikkate alınmasının tedavideki başarıyı arttıracağını ve maliyet üzerine olumlu katkılar sağlayacağını düşünmekteyiz