Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Dersinin Klinik Rotasyonuna İlişkin Öğrenci Görüşlerinin Öz Düzenlemeli Öğrenme Becerileri ve Öz-Yeterlik Algılarına Etkisi

Abstract

Amaç: Cerrahi hastalıkları hemşireliği dersi kapsamında hemşirelik öğrencilerine uygulanan klinik rotasyona ilişkin görüşlerinin öz düzenlemeli öğrenme becerileri ve öz-yeterlik algılarına etkisinin belirlenmesi amaçlandı. Yöntem: Tanımlayıcı tipte olan bu çalışma 115 hemşirelik öğrencisi ile yürütüldü. Veriler Sosyodemografik Özellikler Formu, Klinik Rotasyon Uygulamalarına İlişkin Görüş Formu, Öz Düzenlemeli Öğrenme Ölçeği ve Klinik Performansta Öz-Yeterlik Ölçeği ile toplandı. Verilerin analizinde ortalama, standart sapma, sayı ve yüzdelik değerlendirildi. Student’s t, Mann Whitney U ve one way ANOVA testi uygulandı. Bulgular: Öğrencilerin 4.32±0.7 önem düzeyi ile en fazla rotasyon yapılan alanda birlikte çalıştığı sağlık çalışanı ve öğretim elemanının motivasyonunu etkilediği belirlendi. Rotasyona ilişkin olumlu görüşü olan öğrencilerin; öz düzenlemeli, ölçek alt boyutlarından motivasyon ve öğrenme sentezleri alt boyutu, klinik performansta öz-yeterlik ölçeği puan ortalaması rotasyona ilişkin görüşü olumsuz olan öğrencilerden daha yüksek olduğu ve puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu bulundu (p<0.001). Sonuç: Hemşirelik bölümünde öğrenim görmekten memnun olanların rotasyon uygulamalarına ilişkin görüşleri olumludur. Rotasyon uygulamasına ilişkin olumlu görüşleri olan öğrencilerin, öz düzenlemeli öğrenme ve klinik performansta öz-yeterlik puanları yüksektir.