Ocak 2014- ocak 2019 arasında gebelerde toksoplazmozis seropozitivitesinin araştırılması ve ıgm pozitifliği tespit edilenlerde klinik takip ve sonuçları

Abstract

Ocak 2014-Ocak 2019 Arasında Gebelerde Toksoplazmozis Seropozitivitesinin Araştırılması ve IgM Pozitifliği Tespit Edilenlerde Klinik Takip ve Sonuçları Bu çalışmada Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı ve Enfeksiyon Hastalıkları Anabilim Dalı'na başvuran gebelerin Toksoplazma gondii etkeni ile karşılaşma durumlarının araştırılması ayrıca klinik ve laboratuvar bulguları ile Toksoplazmozis ön tanısı alan gebelerde enfeksiyonun takibi ve bebeklerinde konjenital toksoplazma enfeksiyonu varlığının değerlendirilmesi amaçlandı. Ocak 2014-Ocak 2019 tarihleri arasında normal gebelik takibi amacıyla 15-49 yaş arasındaki 4231 gebenin T. gondii enfeksiyonuna ilişkin klinik ve laboratuvar bulguları ile akut toksoplazma şüphesi ile tedavi alanların fetüs ve yenidoğanlarının enfeksiyona ilişkin durumlarını gösterir kayıtlar değerlendirildi. ELISA yöntemi kullanılarak toksoplazma IgG ve toksoplazma IgM seropozitiflikleri ve IgG avidite sonuçları tespit edildi. Çalışmaya dahil edilen bütün gebeler incelendiğinde toksoplazma IgG ve toksoplazma IgM için seropozitiflik oranları sırasıyla %25.5 ve %2.3 olarak saptandı. Yaş arttıkça toksoplazma IgG ve IgM prevalansının arttığı saptandı. Otuz dokuz gebede avidite test sonucu düşük, 9 gebede avidite sonucu orta ve 50 gebede yüksek avidite olarak saptandı. Düşük ve orta avidite değerlerine sahip tüm gebeler ile yüksek aviditeye sahip elli gebeden reaktivasyon düşünülen on beşi olmak üzere toplam 63 gebe tedavi grubunu oluştururken yüksek avidite değerleri saptanan 35 gebeye tedavi başlanmayarak gebelik sonuna kadar izlendi. Tedavi alan gebelerin 45 (%71.4)'i tedaviye uyum gösterirken 18 (%28.6)'i tedaviye uyum sağlamadı. Tedavi uyumlu gebelerin fetüs veya yenidoğanlarının alttı (%13)'sı IUGG ve/veya abortus ile neticelendi. Buna karşın tedavi uyumsuz gebelerin fetüs veya yenidoğanlarının 8 (%44.4)'i IUGG ve/veya abortus ile sonuçlandı. Gebelerin yapılan ultrasonografik incelemesinde 13'ünde IUGG, ikisinde plasental değişiklikler, birinde bağırsak anomalisi, dördünde kardiyak ritim bozukluğu, birinde perikardiyal efüzyon, ikisinde kardiyak anomali, dördünde hidrosefali, ikisinde spina bifida, ikisinde meningomyelosel, ikisinde ventrikülomegali saptandı. Sonuç olarak düşük veya ölü doğumlara sebep olabilen Toksoplazma gondii etkeninin bölgemizdeki gebe hastalarda halen önemini koruyan sağlık sorunları arasındadır. Serolojik yöntemlerin bu enfeksiyonların teşhisinde ve IgG avidite testi yapılarak şüpheli durumların netleştirilmesinde hekime yol gösterici bir yöntem olabileceğini düşünmekteyiz. Bununla beraber toksoplazma enfeksiyonu sonucunda IgM pozitifliğinin ve düşük avidite değerlerinin uzun süre devam edebilmesi gebelik döneminde akut toksoplazmozun ekarte edilebilmesini güçleştirdiği için serolojik olarak IgM ve IgG ile beraber aviditenin değerlendirilmesi doğru tanı açısından önemlidir. Anahtar Kelimeler: Toksoplazmozis, Seroprevalans, Toksoplazma gondii, Avidite, Spiramisin

Investigation of Toxoplasmosis Seropositivity in Pregnant Women Between January 2014-January 2019 and Clinical Follow-up and Results in Patients with IgM Positivity The aim of this study was to investigate the presence of Toxoplasma gondii in pregnant women who applied to Afyonkarahisar University of Health Sciences, Department of Obstetrics and Gynecology and Infectious Diseases. In addition, clinical and laboratory findings and the diagnosis of toxoplasmosis in pregnant women with the diagnosis of congenital toxoplasmosis infection was aimed to be followed. The clinical and laboratory findings of 4231 pregnant women between 15-49 years of age between January 2014 and January 2019 for the follow-up of normal pregnancies and records showing the infection status of fetuses and neonates of patients treated with suspected acute toxoplasma were evaluated. Toxoplasma IgG and toxoplasma IgM seropositivity and IgG avidity were determined using ELISA method. Seropositivity rates of toxoplasma IgG and toxoplasma IgM were 25.5% and 2.3%, respectively. The prevalence of toxoplasma IgG and IgM increased with increasing age. Avidity test results were low in 39 pregnant women, moderate avidity in 9 pregnant women and high avidity in 50 pregnant women. Sixty-three of the pregnant women with low and moderate avidity and fifty pregnant women with high avidity were included in the treatment group. Forty-five (71.4%) of the pregnant women who were treated showed compliance with treatment, while 18 (28.6%) did not. Six (13%) of fetuses or newborns of treatment-compatible pregnant women resulted in IUGR and / or abortion. In contrast, 8 (44.4%) of fetuses or newborns of non-compliant pregnancies resulted in IUGR and / or abortion. Ultrasonographic examination of pregnant women revealed IUGR in 13, placental changes in two, intestinal anomaly in one, cardiac dysrhythmia in four, pericardial effusion in one, cardiac failure in two, hydrocephalus in two, spina bifida in two, meningomyelocele in two, and ventriculomegaly in two. As a result, Toxoplasma gondii, which can cause miscarriages or stillbirths, is still among the important health problems in pregnant women in our region. We argue that serological methods can be used as a guide for physicians in the diagnosis of these infections and in clarifying suspicious situations by using IgG avidity test. However, the fact that IgM positivity and low avidity values persist for a long time as a result of toxoplasma infection makes it difficult to rule out acute toxoplasmosis during pregnancy, it is important to evaluate serological IgM and IgG together with avidity in the right diagnosis. Key Words: Toxoplasmosis, Seroprevalence, Toxoplasma gondii, Avidity, Spiramycin