| dc.description.abstract | Amaç: Bu çalışmanın amacı erişkin hastalarda İdiopatik Periferik Fasiyal Paralizili (İPFP)'nin başvuru esnasında ve tedavi sonrası Homosistein(Hcy) düzeylerinin değerlendirilmesi, hastalığın risk faktörü, şiddeti ve prognozuna etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Araştırmamız prospektif vaka-kontrol çalışmasıdır. Bu çalışmaya Aralık 2023 – Aralık 2024 tarihleri arasında Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi KBB Polikliğine akut dönemde fasiyal paralizi ile başvuran ve İPFP tanısı alan toplam 80 hasta ve check up nedeniyle İç Hastalıkları polikliniklerine başvuran, fasiyal paralizi öyküsü olmayan, hasta grubuyla demografik özellikleri ve kronik hastalıkları uyumlu gönüllü olan, 80 kişi kontrol grubuna dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri (yaş, cinsiyet, BMİ, kronik hastalık varlığı), ve Hause brackmann derecelendirme sistemi (HBS) skalası kayıt edildi. Hasta ve kontrol grubunun serum biyokimyası (karaciğer ve böbrek fonkisyon testleri), B12 ve Folik Asit düzeyleri kayıt edildi. Hasta ve kontrol grubunda ek olarak homosistein düzeyi için kan örnekleri alındı. Hasta grubu birer hafta aralıklarla toplam 8 hafta takibe alınarak HBS evrelerinde ki değişim kayıt edidli. Ayrıca çalışma grubundan semptom başlangıcından 1 ay sonra homosistein düzeyi için tekrar kan örnekleri alındı. Bulgular: Hasta grubunda 46 erkek ve 34 kadın toplam 80 hasta, yaş ortalaması 50.46 ve BMİ 30.1 olarak saptandı. Kontrol grubunda 42 erkek ve 38 kadın toplam 80 kişi, yaş ortalaması 49.65 ve BMİ 29.70 saptandı. Yaş, cinsiyet ve BMİ her iki grup benzerdi. Hasta grubunda 80 hastanın 45'i sağ taraflı,35'i sol taraflı paralizisi mevcut idi. Hastaların 31'i HBS Evre III, 20'si HBS Evre IV, 15'i HBS Evre V, 12'si HBS Evre II, 2'si de HBS Evre VI olarak başvurdu. Paralizi tarafı ve şiddeti arasında istatistiksel fark saptanmadı. İki grup arasında B12 düzeyleri arasında istatistiksel fark saptanmadı (kontrol grubu Ort.±Ss 495,63 ± 329,57 pg/ml, hasta grubu Ort.±Ss 457,30 ± 309,86 pg/ml, p=0,409). Hasta grubunda folik asit düzeyi istatistiksel olarak daha düşük, başvuru homosistein (Hcy) düzeyi istatistiksel olarak daha yüksek saptandı (folik asit düzeyi Ort.±Ss; hasta grubu 7,57 ± 4,17 ng/ml, kontrol grubu 8,86 ± 4,40 ng/m, p=0,034, Hcy düzeyi Ort.±Ss; hasta grubu 14,88 ± 5,37 ?mol/l, kontrol grubu 11,44 ± 3,00 ?mol/l, p<0,001). Hasta grubu 1. ay Hcy düzeyi, başvuru Hcy düzeyinden istatistiksel daha düşük (p<0,001), kontrol grubu Hcy düzeyi ile istatistiksel fark yoktu (1. ay Hcy düzeyi Ort.±Ss; 11,33 ± 4,11 ?mol/l, p=0,327). Yaş, cinsiyet, BMİ, sigara ve HT'nin İPFP gelimini etkilemediği (p>0,05), DM varlığı ve yüksek Hcy düzeyinin İPFP gelişimi için bir risk faktörü vii olduğu saptandı (p<0,05). Ancak İPFP hastalarında DM varlığının ve yüksek Hcy düzeylerinin başvuru HBS'sini, iyileşme süresini ve tedavi sonrası HBS'sini etkilemediği gözlendi (p>0,05). İPFP hastalarının iyileşme süresi Ort.±Ss 5,05 ± 1,42 hafta olarak saptandı. 73 (%91,3) hasta HBS evre I, II olarak iyileşti. 7 (%8,8)'i HBS evre III olarak iyileşti. İPFP tedavisine ek olarak vitamin takviyesi alan subgrubun almayan subgruba göre başvuru Hcy düzeyleri arasında istatistiksel fark yoktu (başvuru Hcy düzeyi Ort.±Ss; Vitamin takviyesi alan subgrup 15,21 ±5,99 ?mol/l, vitamin takviyesi almayan subgrup 14,54 ±4,72 ?mol/l, p=0,821). Her iki subgruptada 1. ay Hcy düzeylerinde başvuru Hcy düzeylerine göre istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı (1. ay Hcy düzeyi Ort.±Ss; Vitamin takviyesi alan subgrup 10,13 ±3,32 ?mol/l, p<0,001; vitamin takviyesi almayan subgrup 12,54 ±4,50 ?mol/l, p<0,05). Vitamin takviyesi alan subgrup iyileşme süresi Ort.±Ss 5,10 ± 1,43 hafta, vitamin takviyesi almayan subgrupta Ort.±Ss 5,00 ± 1,43 hafta olarak saptandı ve subgruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Vitamin takviyesi alan ve almayan subgruplar arasında tedavi sonrası HBS evreleri benzerdi ve subgruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: İPFP hastalarının akut döneminde Hcy düzeylerinin kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı fark olduğunu ve iyileşme sonrası Hcy düzeylerinin kontrol grubu seviyelerine gerilediğini saptadık. DM varlığının ve yüksek Hcy düzeylerinin İPFP gelişimi için bir risk faktötü olduğunu saptadık. Ancak başvuru HBS'si, iyileşme süresi ve tedavi sonrası HBS'si ile DM varlığı ve yüksek Hcy düzeyleri arasında korelasyon saptanmadı. Yüksek Hcy'nin oksidatif stres ve nörotoksik etkisi ile fasiyal sinir hasarı yaparak İPFP gelişimine katkıda bulunabilir. Bu durumun aydınlatılmasında çok merkezli, uzun takipli daha çok hasta sayısının olduğu çalışmalara ihtiyacı vardır. Anahtar kelimeler: fasiyal sinir, fasiyal paralizi, bell palsi, homosistein | |
| dc.description.abstract | Objective: The aim of this study is to evaluate the levels of Homocysteine (Hcy) in adult patients with Idiopathic Peripheral Facial Palsy (IPFP) at the time of admission and after treatment, and to investigate the effect of these levels on the disease's risk factors, severity, and prognosis. Materials and Methods: This study is a prospective case-control study. A total of 80 patients diagnosed with IPFP and presenting with acute facial paralysis between December 2023 and December 2024 at the Afyonkarahisar University of Health Sciences, Faculty of Medicine, ENT outpatient clinic, and 80 control subjects who were matched for demographic characteristics and chronic diseases, and who visited the Internal Medicine outpatient clinic for check-up without a history of facial paralysis, were included in the study. The demographic characteristics of the patients (age, sex, BMI, presence of chronic diseases), and the House-Brackmann Scale (HBS) were recorded. Serum biochemistry (liver and kidney function tests), B12, and folic acid levels were measured for both the patient and control groups. Additionally, blood samples were taken to measure homocysteine (Hcy) levels in both groups. The patient group was followed up for 8 weeks, with weekly evaluations of changes in HBS stages. Blood samples were also taken from the patient group 1 month after the onset of symptoms to recheck Hcy levels. Results: The patient group consisted of 46 males and 34 females (total of 80 patients), with a mean age of 50.46 years and a BMI of 30.1. The control group consisted of 42 males and 38 females (total of 80 people), with a mean age of 49.65 years and a BMI of 29.7. Age, gender, and BMI were similar between the two groups. Among the 80 patients, 45 had right-sided paralysis, and 35 had left-sided paralysis. Thirty-one patients presented with HBS Stage III, 20 with Stage IV, 15 with Stage V, 12 with Stage II, and 2 with Stage VI. No statistical difference was found between the side and severity of the paralysis. There was no significant difference between the B12 levels of the two groups (control group: mean ± SD 495.63 ± 329.57 pg/ml, patient group: mean ± SD 457.30 ± 309.86 pg/ml, p=0.409). Folic acid levels were statistically lower, while the baseline homocysteine (Hcy) levels were significantly higher in the patient group (folic acid levels: patient group mean ± SD 7.57 ± 4.17 ng/ml, control group 8.86 ± 4.40 ng/ml, p=0.034; Hcy levels: patient group mean ± SD 14.88 ± 5.37 ?mol/l, control group 11.44 ± 3.00 ?mol/l, p<0.001). One month after admission, the Hcy levels in the patient group were significantly lower compared to baseline levels (p<0.001), while there was no significant difference in the Hcy levels between the patient and control groups ix (p=0.327) (1-month Hcy levels: mean ± SD 11.33 ± 4.11 ?mol/l). Age, sex, BMI, smoking, and hypertension (HT) did not affect the development of IPFP (p>0.05), whereas the presence of diabetes mellitus (DM) and high Hcy levels were identified as risk factors for the development of IPFP (p<0.05). However, the presence of DM and high Hcy levels did not have an impact on the initial HBS score, recovery time, or post-treatment HBS score (p>0.05). The average recovery time of IPFP patients was 5.05 ± 1.42 weeks. Seventy-three patients (91.3%) recovered to HBS Stage I or II, while 7 patients (8.8%) recovered to HBS Stage III. There was no statistically significant difference in baseline Hcy levels between the subgroup receiving vitamin supplementation and the subgroup not receiving it (baseline Hcy levels: mean ± SD; vitamin supplementation subgroup 15.21 ± 5.99 ?mol/l, no supplementation subgroup 14.54 ± 4.72 ?mol/l, p=0.821). In both subgroups, there was a significant reduction in Hcy levels at the 1-month follow-up compared to baseline (1-month Hcy levels: vitamin supplementation subgroup mean ± SD 10.13 ± 3.32 ?mol/l, p<0.001; no supplementation subgroup 12.54 ± 4.50 ?mol/l, p<0.05). The average recovery time was 5.10 ± 1.43 weeks for the vitamin supplementation group and 5.00 ± 1.43 weeks for the non-supplementation group, with no statistically significant difference between the subgroups (p>0.05). Post-treatment HBS stages were similar between the two subgroups, and no significant statistical difference was observed (p>0.05). Conclusion: We found that Hcy levels were significantly higher in the acute phase of IPFP compared to the control group, and that Hcy levels in the recovery phase decreased to levels similar to those of the control group. We also identified the presence of DM and high Hcy levels as risk factors for the development of IPFP. However, there was no correlation between the baseline HBS score, recovery time, and post-treatment HBS score with the presence of DM or high Hcy levels. The oxidative stress and neurotoxic effects of elevated Hcy may contribute to the development of IPFP by causing facial nerve damage. This issue requires multicenter, long-term follow-up studies with larger patient populations to be clarified. Keywords: Facial nerve, facial paralysis, Bell's palsy, homocysteine | |
