Prediyabetik hastalarda mikroalbuminüri sıklığının araştırılması

Abstract

Plazma glukoz düzeylerinin normalden yüksek olup ; DM tanı kriterlerini karşılayamayan DM' nin öncüsü olan hastalığa Prediyabet denir. Daha önce Sınırda Diyabet ya da Latent Diyabet diye adlandırılan BGT, BAG ve DM riski yüksek HbA1c değeri prediyabet olarak kabul edilmektedir. Prediyabetli hastalar DM ve DM' nin mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonları açısından ileri risk taşırlar. BAG; açlık kan şekerinin 100 - 125 mg/ dl arasında olup 75 gramlık oral glukoz tolerans testinin 2.saatinde plazma şekerinin 140 mg/ dl den düşük olmasıdır. BGT; açlık kan şekerinin 100 mg/ dl altında olup 75 gramlık oral glukoz tolerans testinin 2.saatinde plazma şekerinin 140 - 200 mg/ dl arası olmasıdır. DM riski yüksek HbA1c değeri: % 5,7 - 6,4 arasıdır. DM' nin kronik komplikasyonlarından biri olan diyabetik nefropati son dönem böbrek yetmezliğinin en sık nedenlerinden biridir. DM' li hastalarda nefropati idrarda bakılan mikroalbumin değeriyle değerlendirilmektedir. Mikroalbuminüri; artmış böbrek endotel geçirgenliğini, endotel disfonksiyonunu, vasküler hastalık yükünü, düşük dereceli enflamatuar durumu yansıtır. Mikroalbuminüri riski plazma glukozu ve hiperglisemi süresiyle ilişkilidir. Tip 2 DM' li hastalarda mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlar için risk faktörüdür ve hedef organ hasarının erken belirtecidir. DM' li hastalarda nefropatiye ilerlemenin bir göstergesidir. DM komplikasyonları prediyabetik dönemde başlamaktadır. Bu dönemde hastaların erken teşhisi ve tedavisi hastalığın DM' ye ilerlemesini ve DM ilişkili komplikasyonları azaltır. Bu çalışmamızda prediyabetik hastalarda mikroalbuminüri sıklığının araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamızda mikroalbüminürisi olan grupta mikroalbüminüri olmayan gruba göre ortalama HbA1c seviyeleri istatistiksel açıdan anlamlı şekilde daha yüksek bulundu ( p<0,001 ). Prediyabetik hastada artan yaş ve ürik asit değeriyle mikroalbuminüri arasında anlamlı ilişki saptandı. Sonuç olarak DM.' nin en önemli komplikasyonlarından biri olan nefropati prediyabetik dönemde başlamaktadır. Bu yüzden prediyabetik hastaların erken tanımlanması; erken ve uygun tedavilerinin etkin şekilde yapılması sağlanmalıdır. Anahtar kelimeler: Diyabetik nefropati, mikroalbüminüri, prediyabet

Plasma glucose values are higher than normal; the disease that is the precursor of DM that does not meet the DM diagnostic criteria is called prediabetes. HbA1c value with high risk of DM, BGT and BAG, previously called as Borderline Diabetes or Latent Diabetes, is considered prediabetes. Prediabetic patients carry an advanced risk of DM and microvascular and macrovascular complications of DM. BAG; fasting blood sugar is between 100 - 125 mg / dl and plasma sugar is lower than 140 mg / dl in the second hour of the 75 gram oral glucose tolerance test. BGT; fasting blood sugar is below 100 mg / dl and plasma sugar is between 140 - 200 mg / dl in the second hour of the 75 gram oral glucose tolerance test. HbA1c value with high risk of DM is between % 5.7 and % 6.4. Diabetic nephropathy, one of the chronic complications of DM, is one of the most common causes of end stage renal failure. Nephropathy in patients with DM is evaluated by the microalbumin value measured in the urine. Microalbuminuria; it reflects increased renal endothelial permeability, endothelial dysfunction, vascular disease burden, and low-grade inflammatory status. The risk of microalbuminuria is related to plasma glucose and duration of hyperglycemia. Microalbuminuria is a risk factor for microvascular and macrovascular complications of Type 2 DM and is an early marker of target organ damage. It is an indicator of progression to nephropathy in patients with DM. DM complications begin in the prediabetic period. Early diagnosis and treatment of patients during this period reduces the progression of the disease to DM and DM-related complications. In this study, we aimed to investigate the prevalence of microalbuminuria in prediabetic patients. In our study, the mean HbA1c levels were found to be statistically significantly higher in the group with microalbuminuria than the group without microalbuminuria(p <0.001). A significant relationship was found between microalbuminuria with increasing age and uric acid value in the prediabetic patient. As a result, nephropathy, one of the most important complications of DM, starts in the prediabetic period. Therefore, early identification of prediabetic patients; It should be ensured that early and appropriate treatments are carried out effectively. Keywords: Diabetic nephropathy, microalbuminuria, prediabetes