Yenidoğanlarda konjenital kalp hastalıklarının taranmasında pulse oksimetre ve el ekokardiyografisinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu tez çalışmasının amacı, gebelik sırasında doğumsal anomali ve/veya kromozom bozukluğu tanısı almamış, zamanında doğmuş ve sağlıklı görünen yenidoğanlarda doğumsal kalp hastalıklarının taranması için el ekokardiyografisinin saptanmasında kullanılıp kullanılamayacağını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, term tekil gebeliklerden art arda canlı doğan 1019 yenidoğanın prospektif bir incelemedir. Gebelik sırasında doğumsal anomali ve/veya kromozom bozukluğu tanısı almış olan ve doğum sonrası dönemde yoğun bakım birimine kabul edilen yenidoğanlar çalışma dışı bırakıldı. Çalışmaya alınan tüm yenidoğanlar sırasıyla nabız oksimetre, el ekokardiyografisi ve ardından transtorasik ekokardiyografi ile incelendi. Bulgular: Yenidoğanların %26.7'sine (n=272) doğumsal kalp hastalığı saptandı. Sırasıyla yenidoğanların %72.4'ünü, %21.7'sini ve %3'ünü etkileyen atrial septal defekt (ASD), ventriküler septal defektin (VSD) eşlik ettiği ASD ve VSD, en sık tanı konulan doğumsal kalp hastalıklarıydı. Doğumsal kalp hastalığı görülme sıklığı erkeklerde kızlara göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.015). Doğumsal kalp hastalığı olanlarda sağ el ve sağ ayakta ölçülen arteriyel O2 satürasyonu anlamlı derecede düşüktü (her ikisi için p=0.001). El ekokardiyografisinin ASD, ASD'ye eşlik eden VSD ve VSD yakalama oranları sırasıyla %75.6, %86.4 ve %75 olarak hesaplandı. Transtorasik ekokardiyografi ve el ekokardiyografisi bulguları arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif korelasyon tespit edildi (r=0.561, p=0.001). Sonuç: El ekokardiyografisi, düşük riskli yenidoğanlarda, doğumsal kalp hastalıklarının taranmasında kolaylıkla kullanılabilecek, etkin ve güvenilir bir araçtır. El ekokardiyografisi, fizik muayeneyi güçlendirmek, doğumsal kalp hastalığı yakalama şansını arttırmak ve üfürüm nedenli sevkleri azaltmak amacıyla kullanılabilir. Anahtar Kelimeler: Ekokardiyografi, Konjenital kalp hastalıkları, Tanı

Objective: This thesis aims to investigate the accuracy of handheld echocardiography for the detection of congenital heart diseases in newborn babies who appear healthy and who have no prenatal diagnosis of congenital anomaly and/or chromosomal abnormality. Materials and Methods: This is a prospective review of 1019 newborns who were consecutively delivered from term singleton pregnancies. Neonates born with congenital anomalies and/or chromosomal anomalies and newborns who were admitted to the neonatal intensive care unit after delivery were excluded from the study. All neonates were respectively examined with pulse oximetry, handheld echocardiography, and transthoracic echocardiography. Results: Congenital heart defects were detected in 26.7% of the newborns (n=272). Atrial septal defect (ASD), ASD accompanied by ventricular septal defect (VSD), and VSD affecting 72.4%, 21.7% and 3% of newborns, respectively, were the most frequently diagnosed cardiac anomalies. The incidence of congenital heart disease was found to be significantly higher in boys than in girls (p=0.015). Arterial O2 saturation values measured in the right hand and right foot were significantly lower in newborns with congenital heart disease (p=0.001 for both). Handheld echocardiography had a detection rate of 75.6% for ASD, 86.4% for synchronous ASD and VSD, and 75% for VSD. A significant correlation was found between hand-held echocardiography and transthoracic echocardiography findings (r=0.561, p=0.001). Conclusion: Handheld echocardiography is a complementary tool in the screening of congenital heart diseases for low-risk newborns. This device can be used to enhance physical examination, increase the detection rate of congenital heart diseases, and prevent unnecessary referrals. Key words: Congenital heart diseases, Diagnosis, Echocardiography