Determination of effects of chemical agents on liver fibrosis models frequently used in different doses and time periods
Citation
Dilek, K. A. A. N., TOPRAK, G., Arzu, Y. A. Y., BAŞKOL, G., ERTEKİN, T., & ÜLGER, H. Determination of effects of chemical agencies on liver fibrosis models frequently used in different dose and time periots. Acta Medica Alanya, 5(1), 4-10.Abstract
Aim: In this study, it was aimed to reveal a more effective model depending on the
dose and time by evaluating histopathological properties and biochemical parameters, such as alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST),
albumin, triglyceride, cholesterol in carbon tetrachloride and thioacetamide (CCl4
and
TAA) models.
Method: Rats were divided into three groups for each model and intraperitoneally
(i.p.) injected with CCl4
(0.5 ml/kg, 1.0 ml/kg, 2.0 ml/kg) and TAA (100 mg/kg, 200 mg/
kg, 300 mg/kg) for 4, 6 and 8 weeks, three times weekly, respectively.
Results: In the biochemical investigation, ALT and AST values in the only 0,5 ml
CCL4 of groups for 6 and 8 weeks and were found to have significant differences
compared to the control groups (p <0.05), while the other biochemicals parameters
values did not reveal significant difference in the groups (p >0.05). According to the
results of the histopathology in the liver tissues, both the control groups showed a
normal histological feature. The hepatofibrotic alterations were remarkable in the
CCl4
and TAA models fibrosis depending on the increasing dose and time in all of
the groups.
Conclusion: Our results showed that the dose and time were reached up to until
the cirrhosis for eighth week. These results would be a helpful reference for hepatofibrotic studies. Amaç: Bu çalışmada, karbon tetraklorür ve tiyoasetamid (CCl4
ve TAA)
modellerinde alanin aminotransferaz (ALT), aspartat aminotransferaz (AST),
albümin, trigliserit ve kolesterol gibi biyokimyasal parametreler ve histopatolojik
özellikler değerlendirilerek doz ve zamana bağlı olarak daha etkin modelin ortaya
çıkarılması amaçlanmıştır.
Yöntem: Her bir model için ratlar 3 gruba ayrılmıştır ve intraperitoneal (i.p.) olarak
CCl4
(0.5 ml/kg, 1.0 ml/kg, 2.0 ml/kg) ve TAA (100 mg/kg, 200 mg/kg, 300 mg/kg)
4, 6 ve 8 hafta boyunca hafta da üç kez enjeksiyon yapılmıştır.
Bulgular: Biyokimyasal araştırmalar sonucunda ALT ve AST değerleri, sadece 0,5
ml CCL4
6. ve 8. hafta gruplarında kontrol gruplarına göre istatistiksel olarak anlamlı fark göstermiştir (p<0.05). Diğer biyokimyasal parametrelerin değerleri kalan
gruplar arasında anlamlı farklılık göstermemiştir (p>0.05). Histopatolojik sonuçlara
bakıldığında karaciğer dokusunda, kontrol gruplarının her ikisinde de karaciğer,
nor-mal histolojik yapısını göstermiştir. Diğer bütün gruplarda, artan zaman ve
doza bağlı olarak her iki modelde göze çarpan hepatofibrotik değişiklikler
gözlemlenmiştir.
Sonuç: Doz ve zamana bağlı olarak sekizinci haftaya ulaşan gruplarda siroz
geliştiği gözlemlenmiştir. Bu sonuçlar hepatofibrotik çalışmalar için yarayışlı birer
referans olabilecektir.