Endometriyum kanser vakalarında he-4 ve kalprotektinseviyeleri ile MİRNA-9 ve MİRNA-186 seviyelerinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Endometriyum kanserleri tüm dünyada jinekolojik kanserler içinde en sık görülen ve en fazla ölüme sebep olan sekizinci kanser türüdür. Yüksek riskli vakalarda biyopsi veya dilatasyon-küretaj ile endometriyal örnekleme tanıda altın standartdır. Bu girişimler invaziftir ve morbidite riskini taşır. Bu sebeble yüksek riskli vakaları belirlemek için non-invazif güvenilir yöntemlere ihtiyaç duyulmaktadır. Günümüzde EK için yüksek risk taşıyan vakaları ayırt etmede etkili non-invazif bir yöntem olmayıp çalışmamız yeni ortaya çıkan belirteçlerin ayırt edici gücünü ortaya koymayı amaçlamaktadır. Metod: Çalışma Prospektif olarak dizayn edilerek Endometriyum kanser tanısı alıp histerektomi yapılan 20 vaka ile, bening hastalık tanısı alıp histerektomi yapılan 22 kontrolden oluşmuştur. miRNA-9 ve miRNA-186 kendilerine özgü kitle doku ve serumdan izole edilmiş ve qRT-PCR yöntemi ile analiz edilmiştir. Kalprotektin, HE-4, SOD, MDA, GSH serum seviyeleri ise ELISA yöntemi kullanılarak kolorimetrik olarak analiz edilmiştir. miRNA moleküllerinin ayırt edici gücü ROC eğrileri ile belirlenip serum belirteçleriyle birleştirildiğinde tanı gücünü ne kadar arttırabileceği gösterilmiştir. Bulgular: Doku miRNA-9 ve miRNA-186 düzeyleri vaka grubu kontrole göre anlamlı olarak farklıydı (p=0.011, p=0.03; sırasıyla), ROC analizinde AUC değerleri sırasıyla 0.737 ve 0.715 olarak hesaplandı. Serum miRNA-9 düzeyleri vaka grubu kontrole göre anlamlı olarak farklıydı (p=0.047). Serum miRNA-186 düzeylerinde vaka grubu kontrole göre anlamlı farklı değildi (p=0.077). Serum miRNA-9 ve miRNA-186 için yapılan ROC analizinde AUC değerleri sırasıyla 0.696 ve 0.703 olarak hesaplandı. Serum HE-4 ve SOD vaka grubu kontrole göre anlamlı fark vardı (p=0,023, p= 0,008; sırasıyla), ROC analizindeki değerleri sırasıyla 0,745 ve 0,724 olarak hesaplandı. Serum kalprotektin, GSH, MDA düzeylerinde vaka grubunda kontrole göre anlamlı fark yoktu (p=0.156, p=0.140, p=0.256; sırasıyla), ROC eğrisi AUC değerleri ise sırasıyla 0.608, 0.361, 0.525 olarak hesaplandı. Doku ve serum miRNA-9 seviyeleri arasında anlamlı ilişki olup güçlü korelasyona sahipti (p=0.001, r=0.751; sırasıyla). Aynı şekilde doku ve serum miRNA-186 düzeyleri arasında anlamlı ilişki olup, güçlü korelasyon mevcuttu (p=0.001, r=0,789). Sonuç: Elde edilen bulgulara göre doku ve serum miRNA-9 ve miRNA-186 düzeyleri EK'li vakalarda anlamlı olarak yüksek bulundu. ROC analizine göre ise orta derecede ayırt edici güce sahip olarak değerlendirildi. miRNA-9 ve miRNA-186 doku ve serum düzeyleri arasında ayrı ayrı anlamlı ve yüksek derecede korelasyon saptandı. ROC analizinde Serum HE-4 ve SOD düzeylerinin EK'li vakalarda ayırtedici gücü yükselttiği belirtildi. Sonuç olarak, serum miRNA-9, miRNA-186, HE-4 ve SOD moleküllerinin EK için yüksek risk taşıyan vakaların ayırt edilmesinde yeri olabileceği düşünülmektedir.

Objective: Endometrium cancers are the most common type among gynecological cancers and the eighth cancer type that causes the death worldwide. In high-risk cases, biopsy or dilatation-curettage are the gold standard in diagnosis. These interventions are invasive and carry the risk of morbidity. Therefore, to distinguish the cases that have high risk for EC, non-invasive reliable methods are needed. Hence there is no effective non-invasive method to distinguish cases today, our study aims to reveal the effectiveness of emerging markers to distinguish cases that have high risk for EC. Method: The study was designed prospectively and consisted of 20 cases diagnosed with endometrium cancer underwent hysterectomy, and 22 controls with benign disease underwent hysterectomy. miRNA-9 and miRNA-186 were isolated from their tissue and serum, after that analyzed by the qRT-PCR method. Calprotectin, HE-4, SOD, MDA, GSH serum levels were analyzed colorimetrically using ELISA method. The effectiveness of miRNA molecules in early diagnosis has been shown by ROC curves and combined with serum markers to increase the diagnostic effectiveness. Results: Tissue miRNA-9 and miRNA-186 levels were significantly different between case and control group (p=0.011, p=0.03; respectively), AUC values in ROC analysis were calculated as 0.737 and 0.715, respectively. There was significant difference in serum miRNA-9 levels between case and control group (p = 0.047), no significant difference in serum miRNA-186 levels between case and control group (p = 0.077). AUC values in ROC analysis of serum miRNA-9 and miRNA-186 levels, were calculated as 0.696 and 0.703, respectively. There was a significant difference in serum HE-4 and SOD levels between case and control group (p = 0.023, p = 0.008; respectively), AUC values in ROC analysis were calculated as 0.745 and 0.724, respectively. There was no significant difference in serum calprotectin, GSH, MDA levels between case and control group (p = 0.156, p = 0.140, p = 0.256; respectively), AUC values in ROC analysis were calculated as 0.608, 0.361, 0.525, respectively. miRNA-9 levels was significantly correlated between tissue and serum and had a strong correlation (p = 0.001, r = 0.751). In the same way, there was a significant relationship between tissue and serum miRNA-186 levels and there was a strong correlation (p = 0.001, r = 0.789). Conclusion: According to the findings in EC cases, miRNA-9 and miRNA-186 have a significant increase in tissues and serum. According to the ROC analysis, it was evaluated as a moderately distinctive effectiveness. There was a significant correlation between miRNA-9 and miRNA-186 levels in tissue and serum separately. In ROC analysis, serum HE-4 and SOD levels were shown to increase the discriminative effectiveness. Therefore, we consider that; serum miRNA-9, miRNA-186, HE-4 and SOD analyses could be useful for cases that have high risk for EC.