Effects of new drug interaction index on drug adherence in older patients with hypertension

Abstract

Objective: Hypertension is a challenging problem in the older population because of poor drug adherence (DA). We aimed to determine the DA and examine the drug interaction index (DII) on DA in older patients with hypertension. Methods: In this cross-sectional, observational study, we enrolled 418 eligible patients aged ≥ 65 years between 1 February 2020 and 30 September 2020 in a tertiary hospital outpatient cardiology clinic. We prepared a questionnaire to record sociodemographic characteristics, morbidities, and drugs used by the population. The Morisky Medication Adherence Scale-8 (MMAS-8) was used for DA assessment. We identified drug interactions using the Lexicomp application. We calculated the DII from a ratio of clinically relevant interaction to total interaction. Descriptive tests and multiple linear regression analyses were performed to find independent factors on DA. Results: The mean age (± standard deviation [SD]) was 72.91 (±6.47), and 272/146 were female/male in the study population. The most frequent comorbid disease was diabetes mellitus (23.5%). The percentage of patients having polypharmacy was 39.5, and the mean daily drug (±SD) use was 4.27 (±2.57). The most prescribed antihypertensive drugs were thiazide/derivates (29.8%) and angiotensin receptor blockers (24.8%). The mean MMAS-8 (±SD) was 4.55±0.98, and 321 (76.8%) participants had a poor DA. A total of 33.4% of patients had significant drug interaction. The mean DII (±SD) was 0.345±0.017. The area under the receiver operating characteristic (ROC) curve for DII was 0.616 (95% confidence interval [CI]: 0.547-0.686). Conclusion: We defined a new index for drug interaction intensity. Furthermore, the DII may be a useful tool to study aspects of DA in older patients with hypertension.

Amaç: Hipertansiyon, yaşlılarda tedaviye uyum düşük olduğu için yönetimi güç bir hastalıktır. Çalışmamızda yaşlı hipertansiflerde ilaç etkileşim endeksinin (İEE) ilaç uyum üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Kesitsel gözlemsel çalışmamıza, 01.02.2020 ile 30.09.2020 arasında üçüncü basamak hastanenin kardiyoloji polikliniğine başvuran 65 yaş ve üzeri, 418 hastayı dahil ettik. Hastaların sosyo-demografik özelliklerini, ek hastalıklarını ve aldıkları ilaçları sorgulayan bir anket hazırladık. İlaç uyumu için Morisky ilaç uyum skalası-8 (MMAS8) kullanıldı. İlaç etkileşimleri, Lexicomp® uygulaması ile değerlendirildi. İlaç uyumunu etkileyen faktörlerin tespiti için tanımlayıcı testler ve çoklu lineer regresyon analizleri yapıldı. İlaç uyum indeksi, klinik ilişkili ilaç etkileşimlerinin toplam ilaç etkileşimlerine oranından hesaplanmıştır. Bulgular: Araştırma popülasyonunun ortalama yaşı [± standart sapma (SS)] 72.91 (±6.47) idi ve 272/146’ü kadın/erkekti. En sık eşlik eden hastalık diyabetes mellitustu (%23.5). Hastaların %39.5’inde polifarmasi mevcuttu, günlük ortalama (SS) 4.27 (±2.57) sayıda ilaç alıyordu. En sık reçete edilen anti-hipertansifler tiazid ve türevleri (%29.8), anjiyotensin reseptör blokerleri (24.8%), anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörü (%14.9) idi. Ortalama MMAS-8 skoru (SS) 4.55±0.98 idi ve katılımcıların 321 (%76.8)’inin ilaç uyumu kötüydü. Hastalarının %33.4’ünde klinik ilişkili ilaç etkileşimi vardı. Yeni ilaç etkileşim indeksini ortalama (SS) 0.345±0.017 idi. MMAS8 skorunu belirlemede İEE’nin tahmini için yapılan receiver operating characteristic (ROC) eğrisi analizinde eğri altı alanı 0.616 saptadık [95% güven aralığı (GA): 0.547- 0.686]. Sonuç: Yaşlı hipertansiflerde ilaç etkileşim yoğunluğunu belirlemek için yeni bir endeks tanımladık. Bu endeks, ilaç uyumu tahmininde kullanışlı bir araç olabilir.